آمنه بهرامی نوا در سال 1383 به خواستگارش مجید موحدی جواب رد داد. در آبان 83 وقتی آمنه از محل کارش به منزل باز میگشت خواستگارش بر روی او اسید پاشید و دو چشمش نابینا شد. آمنه بعد از 4 سال پیگیری و درمان توانست در آخرین جلسه اتفاق آرا قضات، مجید را به قصاص چشم پس از پرداخت تفاضل دیه محکوم کند و این اولین حکم قصاص چشم در ایران به خاطر اسید پاشی بود. اما آمنه زمان اجرای حکم قصاص، مجید را بخشید.
آمنه پس از این رخداد به فعالیتهای انسان دوستانه روی آورد و چندی پیش به ملاقات یک دختر دیگر که 2 سال پیش قربانی اسید پاشی از سوی دوست همسرش شده بود رفت و به کمک مطبوعات برای او کمکهای مالی جمعآوری نمود.