پریشانشهر | مهدی مرادپور

بیماران اعصاب و روان به دو گروه اند : گروهی در بیمارستانهای روانی بستری و بخش دیگری از آنها در شهر پراکنده هستند ، بخش اول تحت درمان و احتمالا رو به بهبودی و بخش دوم در میان مردم ( رها شده در کوچه و خیابان ) .
من در این مجموعه به سراغ گروه دوم رفتم ، آنها رابطه بیشتری با اجتماع دارند و اغلب مورد آزار و اذیت قرار می گیرند در صورتی که رفتار ناشایستی با مردم ندارند . گاهی جملات فلسفی می گویند ، گاهی مضطرب و نگران اند . آنها نه متکدی اند، نه بی خانمان ، بلکه حوادث گوناگون آنها را به این سرانجام رسانده است : جنگ ، سانحه رانندگی ، سقوط از بلندی ، ضرب و شتم و البته وراثتی .
این گروه پراکنده بخش فراموش شده ای از اجتماع هستند .