ایران یکی از کشورهایی است که میزبان خیل عظیمی از مهاجران افغان است. مهاجران افغان در ایران برای گذران زندگی و کسب پول در کارهای سخت و دشواری مشغول به فعالیت هستند، یکی از کارهای سخت و غیر بهداشتی زباله گردی است. روزانه هزاران تن زباله در شهر تهران تولید می شود، بخشی از این زباله ها توسط ماموران شهرداری به مراکز بازیافت برده می شود و پس از بازیافت درصدی از پسماندهای شهر تهران که قابلیت بازیافت ندارند به طرق گوناگون از بین می روند، مشکل اصلی آمار بالای پسماندهای شهر تهران است که کار را برای شهرداری مشکل کرده است. بخشی از با ارزشترین پسماندهای شهر تهران را پسماندهای پلاستیکی تشکیل میدهند،در طول روز این پسماندها توسط زباله گردها تفکیک و بعد از جمع آوری به گودهای تفکیک زباله برده میشوند. بیشتر این گودها در ورامین واقع شده است. گودها مساحت زیادی دارند و هر کدام از گودها از بخش های کوچکتری به نام دستگاه تشکیل شده است. هر دستگاه را فردی مدیریت میکند که از بقیه با سابقه تر است، هر دستگاه از تعدادی زباله گرد تشکیل میشود که بعد از جمع آوری پسماندهای پلاستیکی به دستگاه برمیگردند. زباله ها بعد از تفکیک توسط مسئول دستگاه به خریداران فروخته می شود و سود حاصله بین اعضای دستگاه تقسیم می شود. از دشواریهای این کار ساعات کار طولانی، زندگی و کار در گودهای تفکیک زباله، محیط آلوده و غیربهداشتی محل کار و مهم تر از همه نداشتن هیچ گونه امکانات بهداشتی از قبیل حمام و دستشوئی است. از طرف دیگر زحمت زیاد این افراد با حقوق کم و امکان مبتلا شدن به بیماریهای سخت همراه است و در این میان سود اصلی نصیب افراد دیگری میشود. این مجموعه نگاهی دارد به زندگی این افراد در داخل گودهای تفکیک زباله در ورامین که عکسبرداری و کار بروی این پروژه از اواخر تابستان سال 1391 انجام و اخرین جلسه عکسبرداری در تاریخ 7 دی ماه 1391 بوده است. عکسها با سیستم آنالوگ و با استفاده از فیلم کداک حساسیت 100 با دوربین نیکون F80 به ثبت رسیده است.