تباهی آینده در کلاس درس | عبدالله حیدری

آتش سوزی در مدارس ایران سابقه ای چند ساله دارد و تا کنون منجر به آتش گرفتن 6 مدرسه ،مرگ دهها دانش آموز ، معلم و سوختگی بیش از 100 دانش آموز از سال 1376  تا کنون شده است.

علت آتش سوزی در مدارس ایران استفاده از بخاری نفتی و سیستم های گرمایشی غیر استاندارد است.

این عکسهای دانش آموزان مدرسه دخترانه  روستای  مرزی  شین آباد شهر پیرانشهر در شمال غربی ایران است که صبح روز چهارشنبه 15 آذر 1391 بزرگترین حادثه ی آتش سوزی در مدارس ایران اتفاق افتاد و منجر به مرگ دو دانش آموز، سوختگی 50 تا 60 درصدی  12 دانش آموز و سوختگی 20 تا 40 درصدی 16 دانش آموز دیگر شد که همگی 10 – 11 ساله هستند . این دختران به همراه والدین خود هر ماه برای درمان مسافت 1000کیلومتری از روستای خود تا تهران  را طی میکنند و تا کنون چندین بیمارستان در شهرهای مختلف  کشور را برای مداوا تجربه کرده اند و برخی  از آنها با رعایت اولویت درمانی با قول تامین هزینه از طرف وزارت  بهداشت و آموزش و پرورش تحت عمل جراحی ترمیم دست و صورت قرار میگیرند.

این دختران علاوه بر درد و سوزش سوختگی در ماه های اول ، در طی دوران درمان در ماه های بعد از آن دچار افسردگی – پریشان شدن و کابوس دیدن در زمان خواب و همچنین از دست دادن دوستان قدیمی خود شده اند. آنها دوست دارند تنها باشند  و حتی با مادرهای خود درد و دل نمیکنند و ترجیح میدهند که بیشتر  با همکلاسی های سوخته خود ارتباط برقرار کنند.

به گفته دانش آموزان حادثه دیده ، سرایدار مدرسه در ابتدای صبح برای روشن کردن بخاری وارد کلاس میشود و معلم خارج کلاس در جلوی درب می ایستد بعد از روشن کردن بخاری ، نفت بخاری نشت و دچار خام سوزی میشود و شعله ور میشود تلاش سرایدار برای خارج کردن بخاری منجر به افتادن بخاری در جلوی درب کلاس و شعله ور شدن آن به سمت انتهای کلاس میشود ، همچنین پنجره های کلاس به علت نرده داشتن باعت عدم خروج دانش آموزان از کلاس می شود و زمان بردن تلاش اهالی روستا برای  شکستن شیشه ها ، خارج کردن  پنجره از چهار چوب و دیوار کلاس تا خارج کردن بچه ها باعث سوختگی شدید آنها  میشود.