آنها، مردمان سرزمین من | جلال شمس‌آذران
زلزله تابستان 91 آذربایجان شرقی، ورزقان – اهر باعث تخریب تقریبا 400 روستا گردید و خسارات جانی و مالی بسیاری را بر مردمان این منطقه تحمیل کرد.قرار گرفتن این منطقه در ناحیه سرد سیر، زمستان سختی را برایشان رقم زد و باعث تنش های روحی و روانی و آسیب های اجتماعی بر مردمان این منطقه گردید.بعضی ها دام ها و احشامشان را به قیمت های ارزان به دلال ها فرو ختند و به شهرهای مجاور پناه بردند.بعضی ها ماندند و با هزار سختی و مشکلات با سرمای طاقت فرسای این ناحیه ی کوهستانی دست و پنجه نرم کردند.
خانه های نیمه ساخت و نیمه کاره ،کانکس های فلزی و سردی که تنها با یک بخاری برقی گرم می شد.حتی بودند کسانی که زمستان را در چادر هایی که هلال احمر به آنها داده به پایان رساندند.آنها مدام چشم به راه کمک هایی بودند که احتمالا از راه میرسید.
آنها میبایست این زمستان سخت و سرد را مدیریت میکردند و خانواده شان را به سلامت از زمستان سرد به سوی بهار گذر می دادند.آنها میبایست بر قدرت واراده خود متکی بودند.
آنها مدام به بچه هایشان میگفتند خدا مهربان است ، خدا مهربان است و شاید در این کار حکمتی است که ما نمیدانیم ، چیزی تا بهار نمانده است، همه چیز خوب خواهد شد ، ما در خانه های تازه مان زندگی خوبی خواهیم داشت .
بلاخره زمستان با همه سختی هایش تمام شد ، بهار از راه رسید آنها آرام آرام خانه هایشان را ساختند و فصلی تازه در زندگی شان شروع شد .غم و سختی ها را کم کم به فراموشی سپردند . لبخند و شادی به چهره هاشان برگشت عروس ها به خانه بخت رفتند و مردان جوان یاد گرفتند که چگونه میتوان در لحظه های سخت مردان سختی بود و به آینده ای روشن امید داشت . آنها مردمان سخت کوش سرزمین من بودند .
