ایران کشوری است که در آن موسیقی با محدودیت بسیاری روبرو است. انقلاب سال57 برای جامعه هنر و موسیقی ایران پیامدهای خوبی در پی نداشت. از همان اولین سالهای پس از انقلاب، فعالیت هرگونه موسیقی ممنوع گردید؛ موسیقی پاپ غیرمجاز اعلام شده و به تبع آن سبک راک نیز اجازه فعالیت نیافت.تنها نوع موسیقی که مجوز فعالیت داشت، موسیقی سنتی و سرودهای انقلابی بود. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، فیلترینگ بزرگی را در مقابل هرگونه موسیقی انجام می‌داد.
تا اوایل دهه ۷۰ نیز وضع به همین ترتیب بود.تنها گروه راک ایرانی که در آن زمان فعالیت می‌کرد، گروه «کوچ» نام داشت. این گروه در آمریکا به ساخت و تنظیم آهنگ‌هایی در سبک کانتری مشغول بود. در ایران نیز به طور محدود گروه‌ها و خوانندگان اندکی به فعالیت‌های زیرزمینی مشغول بودند، اما هنوز بستر مناسبی برای راک ایرانی آماده نشده بود در اواخر دهه ۷۰ و با روی کار آمدن دولت اصلاحات، وزارت فرهنگ و ارشاد دولت وقت؛ فرصتی طلایی به جامعه موسیقی ایران داد. موسیقی پاپ و راک پس از سالها انزوا دوباره شروع به فعالیت کردند و با سرعتی چشمگیر نسبت به گذشته در حال پیشرفت بودند.
در این سالها موسیقی راک پیشرفت زیادی کرد. گروه‌های زیادی در داخل کشور فعالیت می‌کردند، اما همچنان بسیاری از خوانندگان و گروه‌ها به فعالیت‌های زیر زمینی مشغول بودند. هنوز دولت صراحتاً موسیقی راک را آزاد اعلام نکرده بود دههٔ ۸۰ خورشیدی دورانی طلایی را برای موسیقی راک ایران به ارمغان آورد. در اوایل این دهه توجّه جوانان ایرانی به این نوع موسیقی و زیرشاخه‌هایش بیش از پیش شدت گرفت و گروه‌های زیادی در این زمینه تشکیل شدند. بعضی از این گروه‌ها و خوانندگان توانستند از وزارت ارشاد مجوّز رسمی فعّالیت دریافت کنند.در این سالها کنسرت‌های زیادی در سطح کشور برگزار شد که بسیاری از آنان به صورت زیرزمینی و تنها تعداد اندکی از این کنسرت‌ها با مجوّز رسمی برگزار گردید. توجه جوانان ایران به راک و زیرشاخه‌های آن بسیار زیاد شده‌بود.و بسیاری در رویای سوپر استار راک شدن،به تقلید و کپی رداری از ستارگان دهه 60 امریکا و اروپا پرداختن.
اما در سالهای اخیر فشارها و محدودیت‌های فراوانی بر این نوع از موسیقی روا شده و هنرمندان این عرصه را در تنگنا قرار داده است.
این مجموعه روایتی است از زندگی و روزمرگی های یک گیتاریست خیابانی در ایران.ایلیا تاجیک ،فرزند دوم خوانواده ایی فقیر است .مشکلات و محدودیت های اجتماعی، اختلافات عقیدتی با خانواده و نداشتن حمایت های مالی این جوان 26 ساله ر به ورطه تنهایی و نیاز کشانده و آرزوی او برای سوپر استار راک شدن را به رویایی دور از دسترس تبدیل کرده است.تنها راهی که پیش روی خود مبیند این است که در خیابان های شهرهنرش رابه رهگذران عرضه کند تا با درآمد حاصل از آن به سرزمین رویاهایش سفر کند